Zachowania związane z płcią nie są w naszej kulturze przydzielone identycznie

Seksualne zachowanie mężczyzn ma być agresywne, a kobiet uwodzicielskie. Wyobraźmy sobie scenę z powieści Crichtona z zamienionymi płciami: „Tom Sanders, opanowany, piękny blondyn, który został nowym szefem Digital Communications w Seattle, wzywa do swego biura na pierwsze służbowe spotkanie jedną ze swoich szefowych działu, Meredith Johnson. Przygotował butelkę schłodzonego chardonnay. Spodnie odsłaniają mu łydki. Tom zrzuca pantofle i rozprostowuje palce u nóg. Kilka razy zakłada nogę na nogę, wyjaśniając, że nie nosi skarpetek, bo lubi »takie nagie uczucie«. Na wpół otwiera pełne usta i patrzy na nią rozmarzonym wzrokiem zza niesamowicie długich rzęs. Mówi jej komplement: »Masz świetny, twardy tyłek«. Prosi o masaż szyi”. Nie byłoby nic dziwnego, gdyby na widok takiego zachowania Toma Sandersa Meredith Johnson wybuchnęła śmiechem lub doszła do wniosku, że zwariował. Nawet wstępny opis „opanowany, piękny blondyn” w odniesieniu do mężczyzny jest niewłaściwy, ponieważ atrakcyjność fizyczna jest kluczową cechą tylko u kobiet i dlatego słowo „piękny” kojarzy się z kobietami może z wyjątkiem posłużenia się nim do opisu młodego mężczyzny z perspektywy kogoś, kogo on pociąga. W opisie szefa nacisk byłby położony raczej na jego rozmiary fizyczne i pozory władzy.